Drie manieren waarop geld wél gelukkig maakt.

in ,

Ik ben waarschijnlijk niet de enige die het zich af en toe afvraagt, tussen de oplopende rekeningen en de steeds duurdere boodschappenkar in: maakt geld nu eigenlijk gelukkig?

Het antwoord van de wetenschap? Ja en nee. Misschien. Soms.

Over dit onderwerp is al heel wat onderzocht en geschreven, en de positieve psychologie deed daar de voorbije decennia flink aan mee, maar een beter sluitend antwoord is er helaas voorlopig niet.

Wat we wél weten is…

Read More

Het leven zoals het is (over zelf-compassie, actieve acceptatie en een mooi uitzicht vanuit het kak-vak)

in

Ik heb een puistje op mijn neus. Mooi, de puberende moeder.

Buiten waait en regent het, maar mijn raam staat wijd open en de lucht is warm.

Ik had dagenlang pijn in mijn schouders, maar die is nu verdwenen.

Hoe goed is het om hier wat te kunnen schrijven. Om onnozele dingen te kunnen delen. Want wat het allerbelangrijkste thema is in mijn leven op dit moment, dat kan ik niet delen. Te gevoelig. Te privé. En vooral: het is niet mijn eigen verhaal.

Maar bij deze.

Het is in de wereld.

U bent op de hoogte.

Read More

Hoe we het uitzingen (en andere magische humeur-oppeppers).

in

De regen klettert op de plastic raampjes. Het is nu eens te warm, dan weer te koud. De gasverwarming zorgt voor een intrigerende soundscape van ronken, klikken en blazen. En ik plooi mijn benen in de raarste bochten om mijn voeten eronder te stoppen - alles voor warme tenen.

Niemand die mij ziet zitten in onze campervan, op een grote betonnen parking, met uitzicht op wandelroutes. Wandelroutes die ik niet ontdek, want daarvoor is het te nat buiten. Te guur. Te grijs. Ik maak…

Read More

Verwacht bescherming.

in

Regen op de ramen. Een trage ochtend na een doorwaakte nacht. Koude vingers die moeizaam tikken. Dikke Noorse sokken. Een wollen jurk in Schotse ruit. Een dampende kop chai latte.

Het lijkt wel winter, het lijkt wel kerstvakantie. Maar dan de meest bizarre ooit.

Dit hele jaar was een oefening in overgave, en deze dagen willen daar duidelijk niet voor onderdoen.

Read More

Het nooit-eindigende gesprek met mijn gestoorde dame (en ook: je bent niet de enige, en je hoeft het niet alleen te doen).

in

Er woont een gestoorde dame in je hoofd. Maar ik hoop dat je het een troost vindt om te horen dat je niet de enige bent. De meesten van ons hebben een onzichtbare innerlijke afgrijselijke ander die allerlei geschifte dingen zegt die geen enkele grond van waarheid bevatten." (Cheryl Strayed)

Vergeef mij, leven, als ik soms vergeet dat ik niet al mijn gedachten moet geloven.

Geef mij een duwtje als ik van de baan af geraak. Stuur mij…

Read More

Life is to be lived, not controlled.

in

Twee bevriende ministers zitten in een kantoor, in gesprek over staatszaken. Plots wordt de deur opengerukt en er komt een man binnen in een staat van opperste radeloosheid. Hij maakt wilde bewegingen, springt van de hak op de tak en zijn verhaal is onverstaanbaar door zijn woeste geratel. De ontvangende minister blijft echter rustig en zegt: “Peter, denk alsjeblief aan regel nummer zes.". Onmiddellijk herstelt Peter zich. Hij wordt rustig, hij buigt, verontschuldigt zich en verlaat de kamer. De ministers hervatten hun overleg.

Twintig minuten later zwaait de deur weer open, deze keer komt er een vrouw binnen: hysterisch schreeuwend, haar in de war, mascara uitgelopen, helemaal uit haar doen. En opnieuw zegt de eerste minister: "Maria, denk aan regel nummer zes." De vrouw valt stil, verontschuldigt zich, buigt en neemt afscheid.

Nog eens een klein half uur later gebeurt exact hetzelfde scenario opnieuw, nu…

Read More

Do the thing.

in

Niemand verwacht dat hij door een week lang gezond te eten, voorgoed op gewicht zal blijven.

En niemand verwacht dat slechts enkele maanden actief sporten, genoeg is om de rest van je leven fit te blijven.

Bovendien weet iedereen dat het slechts weinigen gegeven is om vanzelf gezond te blijven, zonder bewust gezonde keuzes te moeten maken.

Toch verwacht iedereen dat alles wel op het vlak van mentale gezondheid.

Read More

Gewaarschuwd.

in

Alle levende wezens zijn in staat om te voelen wanneer ze in een situatie zijn die niet goed voor hen is.

Maar de mens is de enige die zijn acties niét altijd aanpast.

Want we merken dat de manier waarop die collega doet onveilig is of agressief, maar we rationaliseren het weg. Ik moet beleefd zijn, denken we, of tolerant, en open.

En we ervaren allerlei signalen als..

Read More

Krankzinnig.

in

Voortdurend met je aandacht bij de toekomst zitten of steeds aan het verleden denken - het is normaal, maar ook krankzinnig.

Want hier, in het nu, in het huidige moment is meer geluk te vinden dan je denkt.

Angst en stress zijn soms een teken dat je teveel in de toekomst verblijft, verdriet en woede soms een teken dat je teveel in het verleden leeft. "Content zijn" is vol zijn van wat er nu is.

En dat kan pas als je met aandacht doet wat je nu doet. Als je de waarnemer wordt, als je naar die plek gaat in jezelf waar je naar je gedachten en gevoelens kan kijken. Zonder er door mee gesleept te worden, zonder er meer of minder van te willen. Gewoon, aandacht voor wat er nu is.

Want wat er nu is, is precies goed…

Read More

Liefde is een taal.

in

Hoe weet jij dat iemand van je houdt?

Volgens Gary Chapman zijn er vijf talen in de liefde:

  1. Positieve woorden (waardering, liefdevolle taal, aanmoediging, complimenten),

  2. Samen zijn (tijd maken voor elkaar, samen dingen doen)

  3. Lichamelijk contact (knuffels, kussen, vrijen, een schouderklopje, hand in hand lopen)

  4. Attenties (goed uitgekozen geschenkjes, een briefje tussen je boterhammen, een kaars op tafel, je lievelingshapjes)

  5. Iets voor elkaar doen (iemand die zorg voor je draagt, die het gras afrijdt, het huis gezellig maakt).

En we hebben allemaal een 'moedertaal' in de liefde: er is een taal die…

Read More

Kraal.

in

Er zijn twee spelers in dit verhaal: een indiaan en een sterk wild paard. 

Andere krijgers probeerden vroeger het paard in te perken, maar het sprong telkens over de omheining en dan moesten ze het weer opjagen in de omliggende velden en bossen. Ze hebben het opgegeven. 

Nu is onze indiaan aan de beurt. Elke ochtend voedt hij het paard in de stal, en opent dan de staldeur zodat het mooie dier vrij kan ronddraven. En elke avond komen zijn vrienden lachend langs:

Read More